η διαδρομή

Δεν ήταν φιλία αυτό που μου μοστράριζες…

ένα εισιτήριο λεωφορείου ήταν τελικά

για ν’ απολαύσεις την διαδρομή.

Κι εγώ, η ανόητη… η πεπειραμένη…

όταν το πήρα είδηση σου είχα ήδη χαρίσει 

όλο το βελούδο της ψυχής μου, για ν’ ακουμπάς

και να αισθάνεσαι άνετα..

Σου ‘δωσα και τη θέση στο παράθυρο, να ‘χεις θέα..

Σου ‘δωσα και το νερό μου και τα τσιγάρα μου…

τόση απλοχεριά πια κι εγώ…

…η πεπειραμένη…

Αλκυόνη Παπαδάκη