Μικρές Καθημερινές Ιστορίες

όλα εκείνα που ήθελα να σου πώ

Τι φταις αλήθεια.

c655e36c7ce5e49b50e2014c9013dfa7

Τι φταις αλήθεια.
Κανείς δε σου ‘μαθε το δρόμο για το «εμείς».
Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσε να επενδύεις στο «εγώ».
Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτα του «εσείς».
Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώντας ανάμεσα σε σκοτάδια ν’ ανακαλύψεις το «εσύ».
Σ’ έπιασε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του «αυτοί».
Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναζε «Αυτός! Αυτός!»
Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς.
Τι φταις!

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ – «Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή»
Εκδόσεις: ΚΑΛΕΝΤΗΣ 2004

Σχολιάστε

Information

This entry was posted on 22 Φεβρουαρίου 2015 by in όμορφα λόγια,Αλκυονη Παπαδάκη,αποσπασματα,βιβλία.

Πλοήγηση

balaoritou street

εδώ συμβαίνουν όλα

My 1000 Booktales

Coffee, books and rays of sunshine

Ορεινογραφίες

Άνθρωποι και βουνά, βουνά και άνθρωποι

Μελίνα Σπανού

Βιωματική μουσική εκπαίδευση

odysseas zervos

ποίηση! η πιο μεταφυσική τέχνη

Shareyourlikes

όλα εκείνα που ήθελα να σου πώ

Writink Page

Write & Share Lines

Notes from my personal diary

Sofia Kioroglou's musings