Δεν είναι που έχασες τα πιο ωραία σου όνειρα.
Δεν είναι που φύγανε τα πιο ακριβά σου χρόνια.
Δεν είναι που είδες, όχι, τους τελευταίους σου φίλους
να σε προδίδουν ή να λιποταχτούν.
Ετούτη η τρύπα είναι φριχτή
στον τοίχο που με κόπο είχες σηκώσει , νύχτες άγρυπνος,
ρημάζοντας τα χέρια και τα χρόνια σου
στις πέτρες- τοίχο, για να σε κρύβει απ’ την αμείλιχτη
αδιαφορία του κενού.
Και τώρα μια μικρή τρύπα, σχεδόν αόρατη, απ’ όπου
μπαίνει αθόρυβα κι ανέκκλητα
όλο το ψύχος της μεγάλης ματαιότητας.
εδώ συμβαίνουν όλα
Coffee, books and rays of sunshine
Art and life
Άνθρωποι και βουνά, βουνά και άνθρωποι
Βιωματική μουσική εκπαίδευση
ποίηση! η πιο μεταφυσική τέχνη
όλα εκείνα που ήθελα να σου πώ
Write & Share Lines
Sofia Kioroglou's musings
Δεν μασάμε Κατερινάκι! Οι τρύπες κάνουν ωραία τούνελ στο φως!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!